Blog

Bil istedim Kitap bitmeye yakın bende bi haller... Bi huzursuzlanma bi kımıldanma, bi huysuzlanmalar.  Çünkü bu kitabı daha önce hiç bitirmedim. Bitince ne olacak bilmiyorum. Ama tezler bitirdim, makaleler, başka kitaplar falan bitirdim. Ve hepsinin sonunda illaki bir eleştiri ya şartlı kabul ya işte şurayı şöyle yap bi daha yolla, bugün git yarın gel... Hiçbir şey değilse bile, en güzeli olduysa bile, hep bir başka zorluk. Misal ödül alan master tezimin sonra makaleye dönüşm

Ama o yüzdendi ama bu yüzdendi. Şu suçluydu, bundan olduydu. Kim başlattı değil asıl soru, bedelini kim ödedi ? Bunu bilmek gerek. Ve bu...

Geçince Geçecek

Kimsin Sen? Ateş sensen demek ki… O zaman buna bu anlamı sen verdin! Buna bu anlamı ben verdim.  Hayallerim ve gerçeklerim arasındaki köprüyü ben kurdum.    Neyi kendime layık görmedim? Sevilmeyi mi? Eğlenmeyi mi? Dinlenmeyi mi? Gönlümce kutlanmayı mı? O pozisyona yükselmeyi mi? Bir dilim daha çikolatalı pastayı yemeyi mi?

Korkmam Artık Ben Varım Kendine ebeveynlik yapmak, kendi içindeki çocuğu korumak inanılmaz soyut kavramlar. Görmediysek bilemeyiz.  Bağlanma aşağı, bağlanma yukarı… İçim şişti! 10 sene önce ne az kişi ilgileniyordu, daha mı iyiydi ne.. Rica ederim, bilmeyen anlatmasın.  Bağlanmanın yapışma ile ilgili olduğunu sanan zamk gibi ebeveynler ve çocukluk yaralarını düşündükçe daha da berelenen, kolu kanadı bağlı yetişkinler oluşuyor böyle böyle. Güvenli bağlandım mı diye kaygılanmak

Bu kitap ne için?

Şu hayattaki psikoloji namına sahip olduğum tüm rolleri bir heybede toplayarak bir kitap yazmaya niyet ettim, malum.  Sosyal psikolog ben, akademisyen ben, terapist ben, kreşçi ben, STK’larla çalışan ben, kurumsal danışman ben, öğrenci ben ve bilimum şeyden ziyade insan ben.